آفتاب: میرجلالالدین كزاری گفت: «نگارههای شاهنامه كه بخشی گسترده و نیك دلاویزی از نگارگری ایرانی را میسازند، همچنان سرشت و ساختاری نمادین و آنسری دارند و بازنمای رازند».
به گزارش خبرگزاری آفتاب به نقل از روابط عمومی همایش شاهنامهنگاری، میرجلال الدین كزازی، محقق و استاد دانشگاه، در آیین گشایش همایش «شاهنامه نگاری» گفت: «شاهنامه شاهكاری حماسی است و حماسه خواه ناخواه ساختار و سرشتی «گیتیگ» دارد. در این نگارهها، زمینه چه گلشن باشد، چه شكارستان و بزمگاه و آوردجای، نیز اسب و سواری و جنگ ابزار و هر پدیده ای دیگر از این دست وابسته به جهانی است دیگر سوی و دیگر سان كه اگر بازتاب و نمودی نیز در گیتی دارد، مگر درشت و كژمژ و ناساز و بی اندام نیست. از آن است كه آنچه در نگارههای شاهنامه میبینیم، حماسهای است كه به شیوهای شگرف، بیش در مینو میگذرد و روی میدهد تا در گیتی كه خاستگاه و رزمگاه حماسه است».
در ادامه مراسم افتتاحیه، محمدعلی رجبی، نماینده فرهنگستان هنر گفت: «این همایش به مناسبت رنج سیساله حكیم و هنرمند فرهیخته ایران، حكیم ابوالقاسم فردوسی، از سوی فرهنگستان هنر برنامه ریزی شده است. شاید جای این سؤال باشد كه چرا فرهنگستان هنر به بزرگداشت چنین شخصیت نامورنامهای پرداخته است. آن هم در دورهای كه هنر با تعاریف و فضایی جدید در جهان رشد یافته و در ایران هم به تبعیت از این روند، در حال رشد و تحول است. شاید دلیل این حركت فرهنگستان این باشد كه نامورنامه فردوسی بزرگ، كتاب حكمت ایرانی-اسلامی و با تفكری شیعی است. اما بستر آن تاریخ موحدانه ایران و بستری جانانه از هنر والای فردوسی است. فردوسی در جای جای شاهنامه همواره وجه حكمت خود را به نمایش میگذارد».
رجبی در پایان صحبتهایش افزود: «فرهنگستان هنر به تصویرگری شاهنامه میپردازد و نه تنها شاهنامه كه در برنامههای آینده، مثنوی معنوی و خمسه نظامی، كه هرگز در دورههای قبل به تصویر كشیده نشده، توسط هنرمندان نگارگر ایرانی به تصویر كشیده خواهد شد. البته با رویكردی نو و متناسب با همین زمان و با پشتوانه عظیم آیین و ادب ایرانی».
سخنرانی بعدی این مراسم توسط عبدالمجید شریف زاده، دبیرعلمی همایش بین المللی شاهنامه نگاری، صورت گرفت. او درباره این همایش گفت: «شاهنامه از همان زمان كه سروده شد، چنان در دلها راه یافت كه نقل مجالس و محافل روزگار بود. سراینده این كتاب، به مطالب دینی و خداشناسی، اخلاق نیك و خوی پسندیده، نظر داشته است به طوری كه در لابهلای داستانها و افسانههایش، نشانههای زندگی درست و صحیح یافت میشود. به این گونه شاهنامه فردوسی، صرف نظر از جنبه حماسی آن، از جهات گوناگون، شایان توجه است و در واقع نكاتی را در بر دارد كه شایسته یك انسان كامل است».
او در ادامه گفت: «هدف دیگر فردوسی از نظم شاهنامه، همانا پیوستن افراد و تیرهها و طوایف مختلف نژاد ایرانی بوده است، تا به این وسیله وحدت این قوم را تأمین و زمینه تشكیل یك حكومت مركزی قادر را پی ریزی كند. به همین جهت شاهنامه از مهمترین كتابهایی بوده كه توجه خاص و عام را برانگیخته و بارها استنساخ گردیده و خوشنویسان و نگارگران در دورههای مختلف، با رغبت و غرور در آن هنرنمایی كرده اند».
شریف زاده در پایان صحبتهایش افزود: «فرهنگستان هنر به منظور ارج نهادن به مقام حكیم توس كه در طی سدههای متمادی توسط هنرمندان به تصویر درآمده و نگارههای آنان كه در گونههای هنری بیانگر ابداعات و تجلی فرهنگ تفكر و اعتقادات بوده است، برای اولین بار همایش بینالمللی شاهنامهنگاری را برگزار میكند».
http://www.aftabnews.ir/vdcexe8f.jh8npi9bbj.html
به گزارش خبرگزاری آفتاب به نقل از روابط عمومی همایش شاهنامهنگاری، میرجلال الدین كزازی، محقق و استاد دانشگاه، در آیین گشایش همایش «شاهنامه نگاری» گفت: «شاهنامه شاهكاری حماسی است و حماسه خواه ناخواه ساختار و سرشتی «گیتیگ» دارد. در این نگارهها، زمینه چه گلشن باشد، چه شكارستان و بزمگاه و آوردجای، نیز اسب و سواری و جنگ ابزار و هر پدیده ای دیگر از این دست وابسته به جهانی است دیگر سوی و دیگر سان كه اگر بازتاب و نمودی نیز در گیتی دارد، مگر درشت و كژمژ و ناساز و بی اندام نیست. از آن است كه آنچه در نگارههای شاهنامه میبینیم، حماسهای است كه به شیوهای شگرف، بیش در مینو میگذرد و روی میدهد تا در گیتی كه خاستگاه و رزمگاه حماسه است».
در ادامه مراسم افتتاحیه، محمدعلی رجبی، نماینده فرهنگستان هنر گفت: «این همایش به مناسبت رنج سیساله حكیم و هنرمند فرهیخته ایران، حكیم ابوالقاسم فردوسی، از سوی فرهنگستان هنر برنامه ریزی شده است. شاید جای این سؤال باشد كه چرا فرهنگستان هنر به بزرگداشت چنین شخصیت نامورنامهای پرداخته است. آن هم در دورهای كه هنر با تعاریف و فضایی جدید در جهان رشد یافته و در ایران هم به تبعیت از این روند، در حال رشد و تحول است. شاید دلیل این حركت فرهنگستان این باشد كه نامورنامه فردوسی بزرگ، كتاب حكمت ایرانی-اسلامی و با تفكری شیعی است. اما بستر آن تاریخ موحدانه ایران و بستری جانانه از هنر والای فردوسی است. فردوسی در جای جای شاهنامه همواره وجه حكمت خود را به نمایش میگذارد».
رجبی در پایان صحبتهایش افزود: «فرهنگستان هنر به تصویرگری شاهنامه میپردازد و نه تنها شاهنامه كه در برنامههای آینده، مثنوی معنوی و خمسه نظامی، كه هرگز در دورههای قبل به تصویر كشیده نشده، توسط هنرمندان نگارگر ایرانی به تصویر كشیده خواهد شد. البته با رویكردی نو و متناسب با همین زمان و با پشتوانه عظیم آیین و ادب ایرانی».
سخنرانی بعدی این مراسم توسط عبدالمجید شریف زاده، دبیرعلمی همایش بین المللی شاهنامه نگاری، صورت گرفت. او درباره این همایش گفت: «شاهنامه از همان زمان كه سروده شد، چنان در دلها راه یافت كه نقل مجالس و محافل روزگار بود. سراینده این كتاب، به مطالب دینی و خداشناسی، اخلاق نیك و خوی پسندیده، نظر داشته است به طوری كه در لابهلای داستانها و افسانههایش، نشانههای زندگی درست و صحیح یافت میشود. به این گونه شاهنامه فردوسی، صرف نظر از جنبه حماسی آن، از جهات گوناگون، شایان توجه است و در واقع نكاتی را در بر دارد كه شایسته یك انسان كامل است».
او در ادامه گفت: «هدف دیگر فردوسی از نظم شاهنامه، همانا پیوستن افراد و تیرهها و طوایف مختلف نژاد ایرانی بوده است، تا به این وسیله وحدت این قوم را تأمین و زمینه تشكیل یك حكومت مركزی قادر را پی ریزی كند. به همین جهت شاهنامه از مهمترین كتابهایی بوده كه توجه خاص و عام را برانگیخته و بارها استنساخ گردیده و خوشنویسان و نگارگران در دورههای مختلف، با رغبت و غرور در آن هنرنمایی كرده اند».
شریف زاده در پایان صحبتهایش افزود: «فرهنگستان هنر به منظور ارج نهادن به مقام حكیم توس كه در طی سدههای متمادی توسط هنرمندان به تصویر درآمده و نگارههای آنان كه در گونههای هنری بیانگر ابداعات و تجلی فرهنگ تفكر و اعتقادات بوده است، برای اولین بار همایش بینالمللی شاهنامهنگاری را برگزار میكند».
http://www.aftabnews.ir/vdcexe8f.jh8npi9bbj.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظر شما چیه؟